Als ouders van een persoon met een handicap (PMH) botsen we dagelijks op praktische beperkingen. Een van de meest confronterende uitdagingen is het vinden van een geschikte plek om onze kinderen of volwassenen in waardigheid te verzorgen. Even onderweg stoppen om een luier te verschonen of iemand te helpen met zijn of haar stoelgang klinkt eenvoudig, maar voor velen van ons is het een stressvolle zoektocht. De realiteit is dat de meeste voorzieningen onderweg – zoals toiletten voor mensen met een beperking – niet zijn uitgerust voor de intensieve zorg die onze kinderen of volwassenen nodig hebben.

De kloof in de zorg onderweg

Een verzorgingstafel die past bij een groter lichaam, een hygiënische ruimte met privacy, en het juiste materiaal om ons werk te doen: dit zijn geen luxe-eisen. Toch zijn ze amper beschikbaar. Changing places – speciale voorzieningen met de juiste apparatuur – worden soms als oplossing voorgesteld, maar deze zijn duur, schaars en vaak enkel op reservatie beschikbaar. Bovendien weten wij als ouders nooit exact wanneer er een dringende verzorgingsbehoefte zal zijn. De nood kent geen agenda.

De oplossing ligt om de hoek

Ziekenhuizen en woonzorgcentra (WZC’s) zijn instellingen die dag en nacht open zijn en beschikken over de juiste hulpmiddelen. Verstelbare verzorgingstafels, hygiënische ruimtes en personeel dat vertrouwd is met zorgsituaties: het is er allemaal aanwezig. Waarom kunnen deze voorzieningen niet ook toegankelijk zijn voor ouders zoals wij? Het idee is simpel: een open deurbeleid dat toelaat dat ouders van een PMH gebruik kunnen maken van deze ruimtes als dat nodig is.

Het potentieel van een open deurbeleid

Een dergelijk beleid zou de druk op ouders en zorgverleners enorm verlichten. Geen improviseren meer op de grond of in de auto, geen stress om een geschikte plek te vinden. Het biedt een menselijke, waardige oplossing die aansluit bij de noden van onze kinderen en volwassenen. Bovendien betekent dit geen grote aanpassingen voor WZC’s en ziekenhuizen: de ruimtes en middelen zijn er al.

Samen naar meer inclusie

Als samenleving kunnen we hierin groeien. Het delen van zorg, middelen en ruimte is een stap naar een inclusieve wereld waarin iedereen meetelt. Ouders van een PMH vragen geen voorrang of privileges, maar een oplossing die hen in staat stelt om hun kind met respect en comfort te verzorgen. Vrije toegang tot WZC’s en ziekenhuizen zou geen gunst moeten zijn, maar een vanzelfsprekendheid.

Bart Vertriest

Coördinator STAN en GiPSo

foto: (c) Julie Delodder