Maak kennis met deze geëngageerde jongeman van STAN-Midden-Brabant-Leuven die droomt van een zorgboerderij voor kwetsbare jongeren.
‘Het geeft een enorm voldaan gevoel als je iets kan betekenen voor andere mensen’
STAN steunt op een stevige basis van enthousiast vrijwilligers. Tobe Schoenmakers is een van hen. Hij treedt hiermee in de voetsporen van zijn charismatische grootvader Antoon Schoenmakers, een van de drijvende krachten achter (de voorloper van) STAN in Midden-Brabant. Tobe mag dan al de jongste vrijwilliger zijn, hij ziet de toekomst groot(s): ‘Ik droom van een zorgboerderij voor kwetsbare jongeren.’
De groep STAN Midden-Brabant-Leuven is een van de kleinste afdelingen, maar aan enthousiasme geen gebrek. Tijdens de tweede lockdown stak de jonge bestuursploeg samen met enkele gemotiveerde vrijwilligers de handen bij elkaar om elk lid persoonlijk te verrassen met een voordeurbezoekje.
Hoe en wanneer ben je bij STAN terecht gekomen?
Tobe: “Mijn grootvader, Antoon Schoenmakers, was jaren betrokken bij de NVHVG (afkorting van Nationale Vereniging voor Hulp aan Verstandelijk Gehandicapten), bij de VVHVG (Vereniging voor Hulp aan Verstandelijk Gehandicapten van de Vlaamse Gemeenschap), Inclusie Vlaanderen en STAN. Hij heeft zich zijn leven lang ingezet voor mensen met een beperking. Zijn dochter (mijn tante Els) is namelijk geboren met een verstandelijke handicap. De bestuursvergaderingen gingen regelmatig door bij mijn grootouders thuis. Zo leerde ik de andere bestuursleden van Midden-Brabant-Leuven kennen. Toen Raymond Leliaert eind 2018 als enige bestuurslid overbleef, vroeg hij mij of ik geen zin had om er mee in te stappen. Na even twijfelen, heb ik besloten om het te doen en de stap te zetten.
Bij welke activiteiten ben je betrokken en wat doen jullie zoal?
Onze afdeling heeft enkele jaren op een laag pitje gedraaid. We proberen nu terug volop aan de slag te gaan. We organiseren vooral ontspannende activiteiten, ik denk hierbij aan ons muziekoptreden van Omelette en een mooi georganiseerde wandeling in het arboretum van Wespelaar. Als penningmeester ben ik vooral bezig met de financiële kant van de zaken, maar omdat we een kleine en nieuwe bestuursploeg zijn, is iedereen wel wat bij elke stap van de organisatie betrokken.
Wat is de leukste herinnering van de afgelopen jaren? Aan welk moment denk je met een warme glimlach terug?
Er zijn de afgelopen jaren ontelbaar veel voorbeelden van leuke en mooie momenten. Toch is er 1 moment dat me nog iets meer dan de rest bijgebleven is. Tussen Kerstmis en Nieuwjaar hebben we alle leden van onze afdeling thuis een STAN-mok, gevuld met snoep, bezorgd. Met dank aan Fanny Meyers van STAN Brugge voor het idee van de mok. Ik denk dat het veel van onze leden deugd gedaan heeft in deze moeilijke coronatijden. We kregen superveel leuke en warme reacties maar evengoed deelden mensen emotionele verhalen, bezorgdheden... Dat gaf me veel voldoening.
Waarom is het leuk om vrijwilliger van STAN te zijn? Wat haal je er voor jezelf uit?
Ik ben al vele jaren vrijwilliger bij verschillende organisaties. Ik ben, naast groepsleider en bestuurslid bij scouts Boutersem, ook nog actief bij VZW Beestig Wijs en VZW Beestig Bezig. Zij werken met jongeren, maar voornamelijk in regio Limburg. Daarnaast ben ik ook vrijwillige inslaper bij de Winteropvang voor daklozen van het CAW in Leuven. Het geeft je een enorm voldaan gevoel en je kan iets betekenen voor andere mensen. Ik vind het belangrijk om me in te zetten voor STAN omdat er rond de problematiek van mensen met een beperking nog grote stappen te zetten zijn. Daarom vind ik het goed dat STAN inzet op ontspanning, maar evengoed op belangenbehartiging en het verzamelen van kennis.
Foto: met Lies Van Urk, stafmedewerker Kenniscentrum STAN #SamenStan
Wat zou je graag nog eens doen of organiseren in je groep?
Omdat we als afdeling pas opnieuw op kruissnelheid kwamen, net toen de coronacrisis uitbrak, hebben we nog niet veel grote activiteiten kunnen organiseren. Ik zou graag eens een groot evenement organiseren waarop alle leden en het bestuur aanwezig kunnen zijn. Omdat we een vrij groot werkingsgebied en veel oudere leden hebben is dat niet zo eenvoudig. Ik zou dan een shuttledienst opzetten waardoor iedereen ter plaatse kan geraken. Het lijkt me fantastisch om al onze leden eens in het echt te zien te leren kennen. We zouden ook heel graag een uitgebreider aanbod willen uitwerken van ontspannende activiteiten. Ik denk hierbij aan wekelijkse G-sporten, theater, etc. Dit is nu nog verre toekomstmuziek maar ik hoop dat het er de komende jaren van zal komen.
En, in het verlengde van vorige vraag: mocht je een onbeperkt budget hebben, wat zou je dan zeker willen realiseren? Persoonlijk en in je lokale groep?
Goh, dat is een moeilijke vraag. Er zijn nog zoveel dingen die ik graag zou willen realiseren. Met een onbeperkt budget zou ik uiteraard eerst iedereen zijn of haar budget bezorgen, zodat ze geen jaren meer op een wachtlijst moeten staan (lacht). Het zou ook leuk zijn om een fysiek kantoor te hebben waar we dan zouden kunnen vergaderen, mensen ontvangen, een bibliotheek voorzien zodat mensen daar informatie kunnen verzamelen. Kortom, een ontmoetingsplek voor onze regio.
Persoonlijk zou ik later heel graag zelf iets oprichten waar kwetsbare jongeren – en natuurlijk ook jongeren met een beperking - terecht kunnen om volledig tot rust te komen in de natuur en dit op verschillende manieren. Ik zou graag een soort ‘zorgboerderij’ aanbieden, maar ook avontuurlijke wandelvakanties met de jongeren, een plekje waar een jongere enkele nachten kan blijven wanneer het thuis even te moeilijk wordt.
Stel dat je aan politieke besluitvorming zou kunnen doen. Welke maatregel zou jij dan onmiddellijk invoeren?
Ik denk dat de meest dringende maatregel het wegwerken van alle wachtlijsten en de bijbehorende administratieve rompslomp is. Het kan niet door de beugel dat mensen jaren moeten wachten op de toekenning van een budget. In september werd nog in de media gebracht dat het aan dit tempo 33 jaar zou duren vooraleer de wachtlijsten weggewerkt zijn. En dat terwijl het grootste deel van de mensen op de wachtlijst dringend extra zorgen en on- dersteuning zouden moeten kunnen inkopen. Dat is echt onaanvaardbaar.
Daarnaast zou ik ook nog meer inzetten op het faciliteren van alternatieve manieren van zorg. Ik denk hierbij aan extra ondersteuning en makkelijkere procedures voor de verschil- lende ouderinitiatieven. Maar ook aan de oprichting van een denktank die nadenkt over de toekomst van de zorgsector en een aantal innovatieve ideeën bekijkt en eventueel uitrolt.
Eigenlijk zou er nog zoveel moeten gebeuren, maar het wegwerken van de wachtlijsten zou echt de eerste prioritaire stap voor de overheid moeten zijn.
Tot slot: welke boodschap zou je willen geven aan de leden van STAN? En wat hoop je voor de toekomst van STAN?
Ik zou graag willen meegeven aan alle leden hoe belangrijk we het vinden dat jullie al jullie verhalen en bezorgdheden met ons blijven delen. STAN kan dat allemaal bundelen om op de politieke en maatschappelijke agenda te plaatsen, zorgen voor kennisuitwisseling tussen ouders, ... We willen echt een forum bieden voor iedereen met een verstandelijke beperking en zijn omgeving.
Ik hoop dat STAN nog steeds en misschien meer dan ooit een voortrekkersrol kan blijven spelen in het verwezenlijken van rechten van en inclusie voor mensen met een verstande- lijke beperking, zowel door te wegen op de politieke besluitvorming als door het ondersteunen van de lokale afdelingen in alles wat zij vandaag al organiseren en realiseren."
Dit is een ingekorte versie van het interview in STAN-Magazine van maart 2021. Het STAN-Magazine wordt elke 3 maanden naar de leden van STAN per post opgestuurd. Wil je het magazine ook ontvangen en genieten van talrijke andere voordelen? Word dan lid van STAN. Dat kan via deze link.
Reacties
-
Schreef op 2 juli 2021 om 11:55:13
Top interview door een top vrijwilliger.
Proficiat een boeiend verhaal. -
Schreef op 2 juli 2021 om 15:54:21
Een jonge man met een duidelijke visie en hart voor de gehandicapte. Moge heel veel jongeren uit de sociale bewegingen zijn voorbeeld volgen.