Wereld Downsyndroom Dag op 21 maart is net achter de rug. Ook dit jaar werden verschillende acties, meestal ludiek,  georganiseerd waarvan het dragen van 2 verschillende sokken (#steunkousen) het meest werd opgepikt.

Op die dag vraagt men aandacht voor het anders-zijn van mensen met Down. Dat anders-zijn wordt door velen als een extra troef gezien. Getuige daarvan de meer dan enthousiaste reacties op programma's als Down The Road.

Toch is het verbijsterend om vast te stellen dat de talenten van personen met Down door de maatschappij niet naar waarde worden geschat. In Vlaanderen heeft niemand met het Downsyndroom een volwaardige job, deze mensen blijven onzichtbaar in het straatbeeld en op de arbeidsmarkt. Nochtans is dat 1 van Trefpunt STAN's stokpaardjes: Streven naar een samenleving waar plaats is voor iedereen.

We scharen ons dan ook helemaal achter de oproep van GRIP (Gelijke Rechten voor Iedere Persoon met een Handicap): wie start in Vlaanderen met een ècht-werk-ketting voor personen met het Downsyndroom? 

Lees hier het verhaal van Anneleen*

Anneleen droomt al jaren van een betaalde job op de reguliere arbeidsmarkt. Ze maakte er in 2019 zelfs een filmpje over. Op de Wereld Downsyndroom Dag vorig jaar deed de mama van Anneleen via De Wereld Morgen de volgende oproep: 'Waarom mag  Anneleen niet werken, net zoals u en ik?'. Daarin vertelde ze dat haar dochter al geruime tijd 2 jobs had als vrijwilliger, maar dat ze er maar niet in slaagde om werk te vinden waar ze volwaardig voor betaald werd.

We zijn vandaag 1 jaar later en ... Anneleen heeft nog steeds geen echt werk (lees: betaald werk op de reguliere arbeidsmarkt). Steker nog in Vlaanderen heeft geen enkele persoon met downsyndroom echt werk.

De oproep van Sting: geef het goede voorbeeld en zet iemand met Down aan het werk

Popster Sting roept met een mooie video-clip werkgevers op om personen met Downsyndroom aan te werven, via de zogenaamde 'Hire Chain': als de bakker ziet dat iemand met Down bij de kapper goed werk levert, zal hij overwegen om zelf ook een persoon met Down te engageren. Eenmaal mensen met Down in het reguliere arbeidscircuit te zien zijn, zullen ze sneller worden ingeschakeld door (andere) werkgever.

Is een ècht-werk-ketting voor personen met het Downsyndroom mogelijk in Vlaanderen?

Het antwoord is ja! Het is misschien niet mogelijk om iemand full time aan het werk te zetten en dit heeft te maken met de inkomensvervangende tegemoetkoming (IVT) en integratietegemoetkoming (IT).

Maar het is zeker mogelijk om een persoon met downsyndroom een aantal uren per week te werk te stellen in een bedrijf zonder verlies van integratietegemoetkoming en met behoud van een deel van de inkomensvervangende tegemoetkoming.

Waarom neemt er dan niemand een persoon met Downsyndroom in dienst?

Heeft Anneleen dan geen talenten of competenties? Natuurlijk heeft ze die. Ze heeft deze al meermaals ingezet via vrijwilligerswerk. Maar waarom wil er geen enkel bedrijf haar dan betalen voor haar geleverder werk?

Het heeft alles te maken met beeldvorming: Vlaanderen is een zorgmaatschappij waarbij het zorgen voor personen met een handicap voorop staat en waar die personen gesegregeerd worden. Meer en meer personen met een handicap en dus ook personen met Downsyndroom willen hetzelfde als iedereen dus ook betaald werk op de reguliere arbeidsmarkt.

Hoe lang moet Anneleen nog wachten vooraleer ze effectief aan de slag kan?

Help mee. 

STAN en GRIP roepen iedereen op om deze onrechtvaardigheid in Vlaanderen weg te werken. Ken je iemand of een bedrijf die een persoon met Downsyndroom enkele uren per week betaald wil tewerkstellen?

Contacteer ons via hallo@trefpunstan.be

(*) Deze info is een bewerking van de info die GRIP ons bezorgde.